Costa Rica, Peru en Nederland

Lieve allemaal,

Hier in de bergen van Huaraz in de Cordillera Blanca van Peru, leek het me weer een mooi moment voor een update.

Drie weken Peru samen met Ingrid

Ingrid, een super goede vriendin uit Nederland is sinds zaterdag weer thuis. We hebben een heerlijke reis gehad samen. Ontzettend fijn om met haar samen avonturen te beleven en van het prachtige Peru te genieten. Onze reis ging van Lima naar Paracas, waar we met de fiets alleen op de wereld leken te zijn in de woestijn. Daarna gingen we naar de prachtige koloniale stad Arequipa. Heerlijk gegeten, lekker rondgeslenterd door de straatjes en genoten van de terrasjes met uitzicht op de cathedraal en de Misti vulkaan. Toen onze drie-daagse Colca Canyon trek. In het fijne kneuterige Pachamama hostel in Cabanaconde zaten we meteen in de juiste sfeer. De kloof en de uitzichten waren fantastisch. Na een lange wandeling was het heerlijk aankomen bij de hotsprings van Llahuar of het Oasis hostel in Sangalle, wat met haar groene bomen, waterval en rivier prachtig contrasteerde tegen de rode bergen. Ook was het erg gezellig met Rik em Jur, twee gezellige brabo's die onze leeftijd maar niet geloofden;) De laatste dag hebben we samen met hen de laatste 1200m gestegen. Het was erg gezellig! Vervolgens hadden we een top airbnb op een van de Uros eilandjes, wat drijvende eilandjes zijn op het Titicaca meer op 3800 m hoogte. Onze laatste stop in Cusco was door buikklachten wat minder. Die vergeten we maar snel ;)

Hands for Help, Costa Rica

In mijn vorige blog eindigde ik met een opmerking over een project in Costa Rica. Alexandra, een van de Costa Ricaanse artsen van Floating Doctors heeft hier vier jaar gewerkt. Ze wilde me naast FD heel graag een ander voorbeeld laten zien. Wat een indrukwekkende ervaring was dat! De overeenkomst met FD is dat ze ook Indigenous communities helpen m.b.v. vrijwilligers, maar dan op een heel andere manier. 

De organisatie heet Hands for Help en staat erg goed bekend in Costa Rica. De basis bestaat voor het grootste deel uit Costa Ricanen en een super inspirerende ruimdenkende Rus die er al jaren woont en werkt. Ze werken samen met allerlei organisaties, waaronder Unicef. Hierbij worden ze deels gefundeerd door de regering en zijn ze dus niet alleen afhankelijk van vrijwilligers. De diversiteit qua projecten is groot, waarbij uit wordt gegaan van de behoeften en zorgen van de Indiginous. Vanzelfsprekend zou je misschien denken (?)

Ze richten zich op belangrijke vragen als: Wat is voor de Indigenous momenteel een groot probleem? Waarom is dit een probleem? Welk stapje kunnen ze zelf maken? En wat hebben ze nodig van ons als organisatie? Voor mij zeer herkenbare en vanzelfsprekende vragen uit mijn afgelopen coachopleidingsjaar. 

Tijdens de kliniek werd er naast patiëntenzorg veel aandacht besteed aan gezondheidsvoorlichting m.b.v. allerlei materiaal, aangepast op het dagelijks leven van de Indigenous. Zo kan je een rijstzak bijv. prima als tandenflosser gebruiken. Ook vond ik het mooi om te zien dat alle patiënten tijdens het lange wachten lunch kregen. En dat de kinderen werden vermaakt met tekeningen, schmink en gitaarmuziek, waardoor het voor hen een leuk uitje werd. Er heerste een onwijs positieve sfeer, waar ik veel inspirerende gesprekken heb mogen voeren. Er werd naar elkaar geluisterd, doorgevraagd en meegedacht. En in een paar dagen tijd heb ik me binnen dit team erg welkom en gewaardeerd gevoeld. 

Alexandra gaat proberen om met deze achtergrond FD beter te laten samenwerken. Alle kleine stapjes zullen hierin welkom zijn. Hopelijk krijgt ze hier voldoende tijd en ruimte voor. Voor mij waren deze dagen een onwijs toffe en belangrijke ervaring, waar ik ontzettend dankbaar voor ben. Ik heb een prachtig voorbeeld gezien van hoe het ook kan. Alexandra en Hands for Help, onwijs bedankt hiervoor!

Nieuwe werkplannen 

De afgelopen maanden heb ik veel na kunnen denken over mijzelf en mijn werk als (huis)arts. Ik heb de tijd gehad om naar mijn hart te luisteren en om met een helicopterview naar mezelf en mijn huidige leven te kijken. Wat vind ik belangrijk? Wat zijn mijn drijfveren en waar kom ik het beste tot mijn recht? Ik merkte aan mezelf dat ik het (huis)arts zijn steeds meer los liet. Een belangrijke stap omdat het toelaten van deze optie mij opvallend veel energie, flow en opluchting gaf. En ruimte voor andere opties! Ik heb dan ook voor mezelf besloten me terug in NL op een andere wereld te gaan richten. Het voelt voor mij alsof ik als huisarts niet volledig tot mijn recht kom. Alsof ik mijn passie en kwaliteiten er niet voldoende in kwijt kan. Ik ben duidelijk klaar voor een nieuwe uitdaging! 

Mogelijk zijn jullie benieuwd wat dit precies voor carrièreswitch gaat worden. Het is allemaal nog onduidelijk en ik ben zelf waarschijnlijk het meest benieuwd. Terug in NL ga ik het verder exploreren. Het belangrijkste is dat deze weg goed voelt en ik er enorm veel zin in heb. 

Uiteraard heb ik er wel allerlei gedachtes over. Ik hou ervan om andere mensen (en mezelf) te inspireren en in beweging te brengen. Mede om deze reden heb ik afgelopen jaar een coachopleiding gedaan. Deze opleiding is mij zeer goed bevallen en ik wil hier zeker meer mee gaan doen, op wat voor manier dan ook.

Daarnaast heb ik bij Abrona en bij FD gemerkt dat ik organisatorisch oog heb voor verbetering en kansen. En dat ik een sterke intuïtie heb wat er nodig is in een team, hoe bepaalde interacties ontstaan en welke kwaliteiten er zijn. 

Mijn nieuwsgierigheid, mijn interesse in wat mensen drijft en beweegt, mijn oplossingsgerichtheid, mijn enthousiasme en mijn kritische blik. Ik voel vertrouwen dat daar een mooie nieuwe baan bij past. 

Op een dag schreef ik in mijn dagboek wat voor mij belangrijke waarden zijn in mijn werk. Ik vind het fijn om deze met jullie te delen, omdat het veel over mij vertelt en mij een houvast geeft waar ik me op wil richten. Ik schreef op: inspiratie, ontwikkeling, vrijheid, spontaniteit, teamgevoel/betekenis en integriteit. Uiteraard kan ik hier nog veel langer met jullie over uitwijden. Maar dat ga ik nu maar niet doen;) Door dit lijstje wordt het mij in iedergeval in één klap duidelijk waarom FD toch niet zo paste, Hands for Help mij een goede eerste indruk gaf en ik Abrona fijner vond dan de huisartspraktijk. En last but not least, het geeft me houvast en richting bij mijn carrièreswitch. 

Ik kijk er naar uit om hier in november met jullie verder over te kunnen filosoferen. En nu weer terug naar de prachtige bergen in Huaraz, Peru... Wat een voorrecht!

Veel liefs,

Rianne