Panama here I come

Voorbereiding op Panama 

Nog 1 maand te gaan en ik vertrek naar Panama. Klaar om te gaan werken als arts bij de Floating Doctors. Een uitdaging waar ik al maanden naar uitkijk en waar ik mijn omgeving uitgebreid van laat meegenieten of mee ‘lastig val’. ;)

‘Kan ik je ergens volgen?’ was een vraag die mij vele malen gesteld werd. Wat maakt het dat mijn plannen zo interessant zijn? Ik denk dat hier vele antwoorden op mogelijk zijn. Veel mensen reageerden met: 'Wat stoer van je!’; ‘Wat spannend!’;  ‘Wat goed dat je je hart volgt’. Ik heb genoten van alle reacties die mij zelf weer aan het denken zetten. Het gekke is dat het voor mij niet spannend en stoer voelt. Het voelt vooral erg goed en passend. En alleen al voor dat gevoel ben ik ontzettend dankbaar.

Vol verwachting klopt mijn hart! Alhoewel ik net bij de School of Life geleerd heb dat je gelukkiger bent met lage verwachtingen. Tja…  Laat ik mijn verwachtingen dus maar een beetje bijstellen. Alhoewel dat erg lastig is voor iemand die het glas altijd liever half vol ziet. Eerlijk gezegd lukt het mij de laatste tijd redelijk verwachtingen los te laten. Ik laat het over me heen komen en geniet waar ik kan genieten. Ik ben vooral erg benieuwd wat mijn werk en leven in Panama allemaal met me gaat doen, zowel de ups als de downs.

Super leuk om vrienden, familie, kennissen, collega’s en andere geïnteresseerden via deze weg op de hoogte te houden. Wil je automatisch een mail krijgen bij een nieuw bericht, meld je dan aan voor de mailinglijst. En heb je iets beters te doen dan deze blog lezen? Doe dan vooral dat!:) Misschien schrijf ik deze blog wel vooral voor mijzelf. Een fijne manier om mijn belevenissen te delen, mijn gevoelens te uiten, mijn gedachten op een rijtje te zetten en persoonlijke inzichten te delen. Een moment van stilstaan en reflectie in een periode van erg veel indrukken. En wie weet zorgt het bij jullie voor inspiratie op wat voor manier dan ook!

Lieve familie en vrienden ik zal jullie gaan missen!

liefs, Rianne